miércoles, 23 de junio de 2010

El Dia de la Sardina


A la sardina mas que un Dia se le dedica una noche, la de San Xoan.
Dicen las guias turisticas que Amsterdam, en los Paises Bajos, "esta construida sobre espinas de arenque" debido a la importancia comercial que ese producto pesquero tuvo durante muchos siglos en Holanda.
Algo semejante habria que decir sobre la sardina, pero aplicandolo al caso pontevedres. Por estos lares no se si existe un slogan de este tipo en los folletos turisticos. De todas formas aqui se le dedico a este cupleido una pequeña calle que muere en la Ribera dos Peiraos, en el rio Gafos, eso si, lleno de mujeles. La placa ya indica que la sardina fue el "producto base do arrabalde da Moureira". No nos olvidemos que el nombre de ese barrio marinero proviene precisamente de la sal muera, una especialidad para salar y conservar la sardina. Si esta ahi la Basilica renacentista de Santa Maria es tambien gracias a este popular pescado, que permitio en otros tiempos que se crease riqueza debido a su exportacion.
De todas formas, ademas de la noche de San Xoan, bien merecia la sardina que se le dedicara un Dia, como se hace con el libro, el padre o los enamorados, y ahora tambien con los que no son heterosexuales.

12 comentarios:

  1. Se utilizaba la Plaza de Toros a principios de siglo para el secado de las artes, fruto del acuerdo con los pescadores por ocupar el antiguo campo que ahí había. Hay un interesante lazo por explotar y que demuestra lo arraigado de nuestra querida Plaza.

    Por otro lado y para algún experto como Xesús López, Fole "o arquitecto" está diseñando el complejo del nuevo edificio de la ONCE valorada en 9 millones de euros. Siempre él. Miedo me dá.

    ResponderEliminar
  2. Querido César:
    Eu non son experto. Sí que lle teño tomado o pulso a Fole, en gran parte causante da ruína da zona vella. El, que se definía como "non nacionalista", sigueu o libreto que lle entregou o goberno estalinista desta localidade.
    El chegou decir que si de el dependera, na praza da Verdura non se prantarían novas árbores, despóis de téla convertido nun largo penzo pensado como remedo da Quintana prá celebración do da Patria Galega.
    Foi, según el, a presión cidadáa a que os levou a prantare as árbores que hoxe disimulan a desfeita do lugar.
    Incluso a prantación dos liquidámbares pode estar inspirada nun libro que eu lle regalei nas miñas visitas á Oficina Urban, un libro titulado All About Trees.
    Sobre o tema do Urban hai moito que contar, das súas trampas, de cómo embarcou á miña irmá, por subrogación dunha subvención outorgada a Enrique Domínguez Sansilvestre, que fora inquilino dun baixo en César Boente, 21.
    El tramitou os papeles, fixéronse os traballos previstos e, finalmente, non pagaron a prevista subvención que según o goberno estalinista informou ó Defensor do Pobo, xa fora pagada. Mentira. Pero sí arrimarían eses cartos, 750,ooo das vellas pesetas á reconversión do caseirón dos Muruais nunha especie de Palazzo Pitti, no que gastaron uns 3000000 millós de pesetas. Todo gratis total prós propietarios.

    ResponderEliminar
  3. Uhmm..... otra interesante intrahistoria del mundo soviético, burocrático, esclerotizado, mafioso y criminal del urbanismo local.

    Tú ya sabes, Xesús, que todos tus relatos nos encantan, especialmente esos de tono costumbrista. estilo Mariano José de Larra y Pérez Galdós, con oficinas, funcionarios, urbanismo y todo tipo de papeleo podrido... ¡¡¡¡geniales!!!

    El costumbrismo local del siglo XXI, tan sospechosamente parecido al del siglo XIX. A fin de cuentas, ambos siglos llevan las mismas siglas. No cambia nada más que el orden del palito.

    Cambiar la apariencia, para que todo siga siendo lo mismo. "il Gatopardo".

    Me pregunto cómo será el siglo XXII, y si seguirán existiendo todas estas prácticas y oficios medievales, que tanto le gusta al mundo soviético-estatalista y burocrático: escribanos, notarios, registradores de la propiedad, técnicos de urbanismo, bedeles y demás mesnadas. miles para no hacer nada. (nada más ni nada menos que putear al personal civil)

    Un fuerte abrazo, Xesús.

    (y cuéntanos más de esa historia de subvención con afirmación en documento público de estar pagada, calificable como falsedad en documento público y posible cohecho y apropiación indebida de los fondos)

    ResponderEliminar
  4. Mira, Josele: Esto fede que alcatrea.
    Cando me acheguei á oficina Urban pra sabere de cómo ían os pagos das subvenciós outorgadas, demorados en demasía, Fole tiña un listado ante sí e, cun rotulador, ía iluminando o nome dos que, sendo en principio subvencionados fixeran deixadeza dos posibles beneficios das tales subvenciós.
    Daquela, Fole disculpouse no sentido de que tentaban aínda beneficiar a xentes que non volveran sobre o tema: "Ó mellor aínda que podes botar unha man. ¿Quén é Enrique Domínguez Sansilvestre, César Boente, 19?. Non, foi a miña resposta, é Enrique Domínguez Sansilvestre, César Boente, 21, que foi inquilino da miña irmá, pero xubilouse no pasado mes de Maio; por outra banda, non entendo que se lle poida outorgare unha subvención pra actuar sobre a fachada dun edificio que non lle pertence. Sí, dime Fole, porque era un asunto de renovación de portas, de pintura..., Pero, respondo, si eso xa está feito, se xa a miña irmá acometeu as melloras posibles: pintura, empastado.... ¿E a ela non lle interesaría beneficiarse desta subvención, quero que me entendas, de tí pra min, pra renovare as portas?, foi a nova pergunta de Fole. Non, as contas claras, outra cousa sería que, por subrogación desa subvención puidera mellora-las baixantes e a súa protección, dotar á casa dun canalón novo e de porta exterior no portal, foi o meu condicionado. Sí que pode, ¿Cómo?, Presenta un presuposto e o demáis corre da miña conta..."
    Presentado o prsuposto, dixo: Todo está correcto: "Que faga as obras e presente a correspondente factura."
    Fixéronse as obras, persentouse a factura e xa todo foron largas, capotazos. Incluso, porque o tema prantexouse fóra de prazo, pola súa culpa, pretendeu descarga-la responsabilidade no seu axudante.
    Nada, que non se cobrou, que do Concello non contestaban ó Defensor do Pobo, ante o que denunciei o caso. Sí, contestaron unha vez, pasado un ano, no sentido de que o responsable do tema estaba de vacaciós, e cousa de seis meses máis tarde, a burocracia estalinista contestaba no sentido de que a subvención fora pagada, xogando coa confusión do pago da primeira subvención, pero nunca a subvención trampa suxerida, inducida polo propio Fole, o Atila da zona vella, parece que siamés do Gran Comisario.

    ResponderEliminar
  5. Fole, yo te señalo.

    http://cesarabal.blogspot.com/2009/10/fole-yo-te-senalo.html

    Un fuerte abrazo Xesús. A mín xa me o contaras en persoa unha vez.

    ResponderEliminar
  6. Xesús, entonces la cosa es diferente: estamos ante un asunto de RESPONSABILIDAD PATRIMONIAL DE LA ADMINISTRACIÓN, por presentación fuera de plazo de documentación.

    Un caso más de incompetencia comunista-burocrática.

    No deja de ser paradójico: los mismos que "cagan" miles de millones de normativas, reglamentos, decretos, acuerdos, ordenanzas.... luego son completamente incapaces de gestionar la burocracia que ellos mismos provocan.

    Es exactamente lo que le pasó a la Unión Soviética. Todo el sistema murió, estrangulado bajo un mar eterno de papeles y comisarios interventores.

    Después de que todos ellos murieron, faltando a su promesa de que el III REICH-ESTADO SOVIÉTICO viviría mil años, el sol siguió saliendo, como si nada de todo aquello hubiera ocurrido jamás...

    Algún día nos despertaremos por la mañana, y Fole, el Partido, Don Alfredo y la "democracia" estarán todos muertos. Y la vida seguirá sin esperar por ellos.

    En su epitafio alguien escribirá:

    "NO ERAN IMPRESCINDIBLES "

    ResponderEliminar
  7. .... Y no lloraremos por su ausencia....

    ResponderEliminar
  8. muy bueno tu post, también César....

    Y por cierto, espero que Don Ramón se coordine adecuadamente contigo para señala fecha, cuando regreses del exilio y dar cumplida satisfacción a la reunión berberecha proyectada.

    ResponderEliminar
  9. Y espero que no asistan espías a sueldo del Partido o policias locales bolivarianos de paisano para informar a Don Alfredo... y ejecutarnos si el "Gran Comisario" lo estimara necesario...

    ResponderEliminar
  10. http://www.libertaddigital.com/economia/espana-a-la-altura-de-zimbabue-en-trabas-para-abrir-un-negocio-1276395913/

    El Foro Económico Mundial publicaba a finales del año pasado un informe en el que se ponía de manifiesto el exceso de papeleo y burocracia en España

    nuestro país lejos de compararse con sus socios europeos en estas cuestiones se encuentra a la altura de otros como China, Venezuela, Brasil, Indonesia, Nigeria, Zimbabue, Camerún, Chad, Gana, Togo o la República del Congo. España ha perdido puestos en los principales índices de libertad económica, que se publican en el mundo

    ResponderEliminar
  11. GALIZA se escribe con "Z" de "ZIMBAWE"

    ResponderEliminar
  12. They were expendables.

    De John Ford, con John Wayne.

    Bonita película....

    ResponderEliminar