martes, 5 de abril de 2011

Centenario de la logia "Marco Aurelio"


Siguiendo al investigador Carlos Pereira Martínez, resulta que en el año 1911, se fundó en Pontevedra, la logia teosófica denominada como "Marco Aurelio". La Teosofía hace referencia a una doctrina que sostiene que todas las religiones constituyen intentos del hombre de acercarse a lo divino, es decir, que cada religión posee una porción de verdad universal, todas tratarían de explicar lo mismo mirando los mismos hechos a través de su prisma cultural e histórico.
La Sociedad Teosófica había sido fundada en Nueva York en 1875. Se sabe que años más tarde, en Galicia, se identificaron con esta línea de pensamiento relacionada con la teosofía y el espiritismo, intelectuales de la talla del doctor Otero Acevedo, Victor Said Armesto, Alfredo Rodriguez de Aldao, o el propio Valle Inclán. No obstante el foco de mayor intensidad radicó en Pontevedra, gracias a figuras como Javier Pintos Fonseca o Jacobo Sanmartín que fundaron la citada logia, "Marco Aurelio" en 1911.
Para recrearse en el ambiente de la casa de Javier Pintos, un conocido inmueble de la calle Charino, basta esta descripción del profesor Filgueira Valverde:
"Na casa de Pintos tiñan as tenidas os membros da "Marco Aurelio" e se celebraban xuntoiros espiritistas, o que non empecía que asistiran adoradores nocturnos e xente moi devota ás sesións musicais, discográficas, con programa impreso e pebeteiro aceso, baixo a presidencia do busto feito por Aronzon que lle regalara Manolo Quiroga. Asi xurdiu a "Sociedad Filarmónica.
É unha casa de estilo ecléctico, coetánea da "Dórica" que hoxe é "Arquivo Histórico" e do mesmo constructor, guiado pola man de Javier Pintos, que trazou as portas de madeira con estilizacións simbólicas, fixo poñer no ático a Estrela de Salomón, logrou que tivese o número "cinco" da rúa e o inscribiu nunha lousa pentagonal. Na planta baixa, un despacho con madeiras nobres, un friso de retratos dos grandes mestres da humanidade - onde non faltaba Cristo - cerámicas orientais, e...nun recuncho, a espada dos ritos iniciáticos que, collida dun ou doutro modo podía dar sorte ou traer malfado. Alí encendeu o gran Don Ramón a súa "Lámpara Maravillosa". No primeiro andar, unha sala de música co piano, outro busto de Beethoven e, a cada lado, cadros cos lotos abertos e os lotos pechados..."
Que sirvan estas líneas para valorar, conocer y promocionar esta aventura intelectual de hace un siglo, de la que todavía se conserva, como resto visible, la casa de Javier Pintos. Por cierto que hasta hace unos pocos años, el establecimiento hostelero allí ubicado se le conocía con el nombre de "El Masón".

10 comentarios:

  1. Pasamos en un post, de la Semana Santa a los Masones. Sus recursos intelectuales no dejan de sorprenderme, D. Filiberto.

    A ver si aprenden otros....

    ResponderEliminar
  2. Lo curioso del caso es que el artista y sacerdote Luis Pintos Fonseca, el verdadero impulsor de la Semana Santa pontevedresa hacia 1949, era hijo del teósofo Javier Pintos.

    ResponderEliminar
  3. Había varias logias muy activas en Pontevedra, integradas por personas de gran valía intelectual. Creo que una de las más numerosas era Helenes nº 7. Y tenemos unos cuantos edificios de factura o de inspiración masónica, lo que da idea del auge que vivió la masonería en nuestra ciudad hasta el año 36. Supongo que algo tuvo que ver con el protagonismo cultural que experimentó Pontevedra en aquellos tiempos, ya que para un masón la búsqueda del conocimiento es una meta constante, o eso se dice.

    Hay un trabajo muy interesante en el Anuario Brigantino del mismo autor que citas, Carlos Pereira:

    http://anuariobrigantino.betanzos.net/Ab2004PDF/2004%20265-312%20PEREIRA.pdf

    ResponderEliminar
  4. Espero ansioso un post sobre la Plaza del Teucro, último reducto que parece será "conquistado" justo antes de las elecciones. Máis pedra pra facer casiñas...

    ResponderEliminar
  5. ¿Masonería y espiritismo????

    Os salváis porque los del partido local son lo bastante palurdos e ignorantes para conocer esta parte de la historia de la ciudad... y lo suficientemente soberbios como para no leer este blog y tomar nota, porque sí no...

    ¡¡¡Ya tendríamos tenidas masónico-espiritistas siglo XXI para contactar con Pablo Iglesias!!!!

    Y por supuesto, el máximo ángel caído:

    EL CHE GUEVARA (The Che)

    ResponderEliminar
  6. Que bueno! Por fin se ha desvelado el secreto de esa estrella que un día nos mostró el usuario Javier a la blogoesfera pontevedresa:

    http://pontevedraolvidada.blogspot.com/2008/09/marruecos.html

    Ahora solo nos falta averiguar el origen del extraño símbolo de las Ruinas de Santo Domingo:
    http://pontevedraolvidada.blogspot.com/2008/05/extrao-smbolo-en-las-ruinas-de-santo.html

    Y aprovechando esta entrada un merecido recuerdo a este bloguero que tánto nos hizo disfrutar a muchos de nosotros.

    ResponderEliminar
  7. Nos hizo y nos hace disfrutar si a ti no te dejan disfrutar es cosa tuya pero el blog de Filiberto cada dia tiene mas entradas y os hace disfrutar a mas

    ResponderEliminar
  8. Me refiero al blog Pontevedraolvidada.blogspot.com que ya no está activo desde hace un año.

    ResponderEliminar
  9. En las ruinas de Santo Domingo se reunía la logia Marco Aurelio a debatir sobre cuestiones teosóficas, hay una fotografía de Javier Pintos allí precisamente. Pero dudo que pusieran ese símbolo en la iglesia de Santo Domingo, además los teósofos normalmente lo utilizan y esoteristas lo utilizan con el vértice hacia arriba, no hacia abajo.

    ResponderEliminar