sábado, 24 de noviembre de 2012

Combarro, 40 años de conjunto histórico-artístico


DECRETO 3394/1972, de 30 de noviembre, por el que se declara conjunto artístico y pintoresco de carácter nacional el pueblo de Combarro, en el Ayuntamiento de Poyo (Pontevedra).

Combarro, en el Ayuntamiento de Poyo (Pontevedra), es el más pintoresco de los pueblos marineros de Galicia. El caserío se apiña en curiosa y típica urbanización sobre una amplia faja de terreno donde la ría forma una bella ensenada.

Fue Combarro antigua cabeza del Coto de Poyo, constituyó Concejo y como puerto de pescadores estuvo sujeto a la jurisdicción de los Vicarios del arrabal marinero pontevedrés de la Moureira. Alcanza su momento de máximo esplendor en el siglo XVIII, en que la comunidad de Combarro - compuesta por pequeños comerciantes, marineros y campesinos - dió origen al inimitable conjunto urbano en el que las casas de labrados soportales abiertos a la mar y las bellísimas balconadas de granito, propias de blasonados pazos, se confunden con las humildes construcciones labriegas y marineras de discretos huecos y escaleras exteriores que dan paso al "patín" de la entrada. Estas edificaciones forman las calles de rústico enlosado, empinadas, estrechas y serpenteantes que bajan a los viejos "peiraos" del puerto o desembocan en encrucijadas y pequeñas plazoletas, presididas por cruceros dieciochescos.

Pero lo que presta más encanto a la singular fisonomía de Combarro es toda una serie de hórreos de acusada belleza que a modo de cinturón, cierra todo el pueblo y que se asientan sobre recios muros acariciados por la marea y en los que ponen una nota de acentuado tipismo las redes que se secan al aire y las pequeñas barcas que descansan de us singladuras.

Esta original composición del barroco popular del paisaje teñido de una suave luz y matizado en unos grises blancos y verdes, han hecho de Comabarro el lugar preferido para su inspiración por los grandes artistas, especialmente los mejores pintores y grabadores gallegos. El encanto de este núcleo urbano, con su inigualable y sencilla belleza, debe ser preservado mediante la oportuna declaración monumental de reformas e innovaciones que pudieran perjudicarlo.

En su virtud, a propuesta del Ministro de Educación y Ciencia y previa deliberación del Consejo de ministros en su reunión del día diez de noviembre de mil novecientos setenta y dos,

DISPONGO:

Artículo primero.- Se declara conjunto artístico y pintoresco de caracter nacional el pueblo de Combarro, en el Ayuntamiento de Poyo (Pontevedra).

Artículo segundo.- La tutela de este conjunto, que queda bajo la protección del Estado, será ejercida a través de la Dirección General de Bellas Artes por el Ministerio de Educación y Ciencia, el cual se faculta para dictar cuantas disposiciones sean necesarias para el mejor desarrollo y ejecución del presente Decreto.
Asi lo dispongo por el presente Decreto, dado en Madrid a treinta de noviembre de mil novecientos setenta y dos.
                     FRANCISCO FRANCO
El Ministro de Educación y Ciencia
JOSE LUIS VILAR PALASI

11 comentarios:

  1. Visto isto propoño aplicar a Lei de Memoria Histórica a Combarro e derrubalo....

    ResponderEliminar
  2. ¿serías capaz de poner el de Pontevedra que es de 20 años antes?

    ResponderEliminar
  3. ¿El que firma el decreto no es el que llamaban "Generalísimo"?

    ResponderEliminar
  4. O dilatador do Antón25 de noviembre de 2012, 2:29

    É unma vergoña que estese a manter este conxunto de edificacións franquistas. Estou con adorador do Partido.

    ResponderEliminar
  5. Aínda cas construccións as fixeron os feixistas, non estou de acordo con derribalas. Poderíase levar as construcións a outro lado, como Pontevedra, e aproveitar os terreos para construir vivendas máis modernas e progresistas á beira do mar.

    Antonio Doval Adán

    ResponderEliminar
  6. Amadeo das Corbaceiras28 de noviembre de 2012, 2:17

    En todo caso falaríase dun processo popular pra someter a debate o destino das construcións e dos terreos posteriormente do desaloxo. Estaríase a contar com toda-la representacióm tanto do povo como dos membros e membras dos estamentos oficiais. Pode ser unha oportunidade histórica pra cidade.

    ResponderEliminar
  7. Jose Manuel Escroto Gonzálo29 de noviembre de 2012, 13:08

    A mi Franco es que me da asco. Pero un asco que no te lo puedes ni imaginar ¿sabéis lo que es un plato relleno de mierda? ¡pero de mierda eh! Pues eso es para mí Franco y el franquismo

    ResponderEliminar
  8. Estou de acordo con Amadeo das Corbaceiras, semellante decisión debería estar aprobada polo povo, é dicir, mediante as nosas asambleas nos nosos soviets e co visto bo dos comisarios.

    Antonio Doval Adán

    ResponderEliminar
  9. Amadeo das Corbaceiras30 de noviembre de 2012, 5:07

    Débese establecer o debate público en asambleias abertas para o pobo e debatires o destino dos edificios franquistas e máis dos especuladores propietarios que estuveron a facer moitos cartos todos estos anos, baseándose nunha lexislación franquista e represora.

    E mesmo aplicare a xustiza popular, unha vez teñamos resolto o debate, deixando que a ira das masas limpe todo o lixo arquitetónico e social de Combarro.

    ResponderEliminar
  10. Antonio Doval Adán3 de diciembre de 2012, 2:05

    Estou moi de acordo con Amadeo das Corbaceiras, penso que teño un novo amigo e camarada.

    Non debemos esquecer que non todo é destruir, como dicía o noso amado Lenin (que leín unha vez un libro que falaba del): hai que crear unha nova sociedade sobre as ruinas do capitalismo; polo tanto, para ser constructivos propoño construir chalés modernos e progresistas para o povo, primeiro para os comisarios e despois dirixentes das asambleas, asamblearios e demáis, mentres quede terreo e cartos.En resumen, para o povo.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Amadeo das Corbaceiras7 de diciembre de 2012, 14:01

      Estimado camarada e compañeiro de loita: as tuas verbas decátanme que fai algún tempo, nalgures, eu tamén leín un libro que falaba precisamente do asunto esencial do povo. E dicía asín:

      "povo eres e en povo te convertirás..."

      Que ven dicir que pase o que pase, a esencia de todo o visibel e invisíbel esstá no povo, e que sempre regrésase ao esencial, que é o mesmo povo.

      Unha forte aperta, compañeiro.

      Eliminar